Áfengisfrumvarpið

Þá er komið að jólaprófatörninni og því tilvalið að blogga (er það ekki annars?).

Ég hef verið mikið að pæla í lagafrumvarpinu sem myndi leyfa verslun með léttvín og bjór í matvöruverslunum og rökunum á móti því (þar sem ég er nú einu sinni hlynnt því). Mér finnst stundum eins og andstæðingar þessa frumvarps gleymi að hugsa fram fyrir nefið á sér. Vissulega er rétt að hafa áhyggjur af því hvaða áhrif þetta hefur á unga fólkið og hvort að það hafi þá auðveldari aðgang að áfengi en áður o.s.frv. Þar sem að ég er nú tiltölulega ný komin af "unglingaskeiðinu" þá hef ég góð og gild svör við þessu.

Ég skal fúslega viðurkenna það að ég smakkaði áfengi og varð full mjög ung, í raun allt of ung. Ég fór á þvílíkt þvermóðskuskeið að hálfa væri hellingur. Ég held að hluti af því að hafa prófað að "detta í'ða" svona snemma hafi einmitt verið þessi spenna við prófa áfengi, sem var eitthvað svo fjarlægt og auðvitað algjörlega bannað. 

Ég held að þetta sé mjög stór þáttur í því að unglingar á Íslandi byrja mjög snemma að drekka, áfengi er eitthvað eingöngu fyrir fullorðna í búð sem að unglingar eru síður en svo velkomnir inn í, og því verður áfengið sjálft og það að byrja að drekka svo spennandi. Unglingar fá þær ranghugmyndir í hausinn að það sé töff að geta sagt jafnöldrunum að þeir hafi farið á fyllerí, prófað landa (sem er jú algengasta alkóhólið sem unglingar komast í) o.þ.h. Það að hafa áfengi jafn óaðgengilegt eins og það er, er augljóslega ekki að virka til að sporna gegn unglingadrykkju. Unglingar munu alltaf komast yfir áfengi ef þeir óska þess, svo einfalt er það. Það sem skiptir máli er að unglingar fái rétta fræðslu um áfengi og ekki bara hræðsluáróður.

Ég á mjög marga vini sem eru frá meginlandi Evrópu og hafa alist upp við að vín sé borið fram með mat og sé eðlilegur hluti af menningunni, heimilis- og veitingastaða venjum. Margir þeirra fengu að smakka vín með matnum þegar þeir voru 12-13 ára, og þá í hóflegu magni að sjálfsögðu (við erum að tala um halft glas kannski). Flestir þessara vina minna höfðu fram til 17-18 ára aldurs einungis fundið fyrir smá áhrifum af áfenginu en aldrei orðið fullir. Það var ekki fyrr en í kringum þennan aldur, 17-18 ára, sem að þessir krakkar fóru á sitt fyrsta fyllerí. Mér finnst það heldur betri aldur heldur en að byrja 14-15 ára eins og unglingar eiga til hér á landi. 

Ég er ekki að segja að foreldrar eigi að fara þessa sömu leið og tíðkast erlendis að gefa börnum sínum vín með mat. Heldur finnst mér að foreldrar eigi ekki að fela sína drykkju fyrir börnum sínum (þá er ég að meina, fá sér 1-2 vínglös með mat, bjór yfir boltanum o.þ.h.). Þannig kynnast börn og unglingar "æskilegri" notkun áfengis (er ekki smá drykkja með mat æskilegri en haugafyllerí um helgar?). 

Einnig tel ég að það eitt að áfengi sé í matvörubúðum á mun aðgengilegri stað heldur en í vínbúðunum geri það einfaldlega minna spennandi. Léttvín og bjór verður bara eitthvað sem er við hliðina á kókinu. Ef unglingurinn er forvitinn þá getur hann að minnsta kosti virt herleg heitin fyrir sér, en þarf ekki að deyja úr forvitini yfir því hvernig þetta lítur allt saman út eða hvaða tegundir eru til.

Börn og unglingar eru einfaldlega þannig að það sem er bannað og er fjarlægt verður bara meira spennandi. Þegar ég var 9-13 ára þá var það flottast ef að maður hafði horft á mynd sem var bönnuð innan 16. Maður var kannski alveg að skíta á sig af hræðslu og ógeði yfir því sem var að gerast í myndinni, fyrir utan það að skilja ekki helmingin af söguþræðinum, þá var þetta svo kúl og ýkt flott að maður sóttist í að fá a.m.k. að prófa (ég er ekki að segja að það eigi ekki að banna myndir fyrir ákveðin aldur). Það sama má segja um útivistarbannið og önnur bönn. Bara af því að það var bannað þá var það svo ógeðslega spennandi. Ég held að það sama eigi við um áfengi, ef það er sýnilegt og ekki er farið í felur með neyslu þess (ég er ekki að segja að unglingar eigi að horfa upp á fullorðna ofurölvi, ég er að tala um eðlilega hluti eins og vín með mat) þá held ég að það verði bara minna spennandi.

Ef að frumvarpið fer í gegn þá hugsa ég að unglingadrykkja fari aðeins vaxandi svona til að byrja með, þar sem að það verður að sjálfsögðu aðeins auðveldara fyrir unglinga að komast yfir áfengi og sú kynslóð unglinga sem nú lifir við bann og leyndardóm áfengis mun að sjálfsögðu svala forvitninni. Ég er fullviss um það að til langtíma muni það hafa jákvæð áhrif að hafa áfengi sýnilegra og aðgengilegra. Ég hugsa að unglingar byrji seinna að drekka og ég tel að vínmenning landans muni fara batnandi. 

Að lokum mæli ég með færslu Hannesar H.G. um þetta sama mál. Ég gæti ekki verið honum meira sammála í þessu máli.  

Ég held að ég hafi ekki getað setið á mér lengur með að lýsa skoðunum mínum um þetta mál þar sem ég er búin að vera að lesa um áfengisbannið og aðdraganda þess. En jæja þá er best að halda áfram að læra, fyrsta próf á morgun!

Vera 

Háskólalíf...

Þar sem skólinn er byrjaður má sjá alla nýnemana spáserandi um Háskólasvæðið, sumir týndir og aðrir virðast hafa þetta allt á hreinu. Á bókhlöðunni má sjá námsþyrsta nýnema drekkja í sig vitneskjuna sem býr í námsbókunum. Innan um metnaðarfullu nýnemana má sjá einstaka "eldri" nema sem eru að reyna að uppfylla loforðið um "að á næstu önn ætla ég að vera dugleg(ur) að lesa svo ég þurfi ekki að vera í stresskasti um jólin". Í byrjun október mun maður sjá fækkun í aðsókn á hlöðuna þar sem að "æi þetta reddast" hugafarið er komið í lýðinn og nýnemar búnir að fá glósur í hendurnar frá "eldri" nemum. Svo eru að sjálfsögðu nokkrir sem eiga ekki annars kostar völ en að flytja lögheimili sitt á hlöðuna þar sem þeir eru einfaldlega að taka allt of margar einingar og eru fáránlega samviskusamir. 

Það verður lítið um félagsleg samskipti þessa önn en þeir sem vilja hitta mig og jafnvel ná orði af mér er bent á að fara á bókhlöðuna, mig verður líklegast að finna þar. Eina fólkið sem ég mun eiga samskipti við eru þeir ólukkunarseggir sem eru með mér í tímum, IceMUN gengið og jú ætli maður þurfi ekki að láta fjölskylduna vita af sér svona annað slagið.

Við skulum bara vona að ég muni halda sönsum í vetur... 23e eru ekkert grín... sérstaklega þegar maður er að skipuleggja ráðstefnu með þeim...

Ég fæ kannski far á Klepp eftir prófin í desember? 

 

Áróður

Nú er allt á fullu við að undirbúa IceMUN 2007 og hvet ég ALLA að kíkja á nýju flottu heimasíðuna okkar www.mun.is og kynna sér málið. 

Herlegheitin munu hefjast 24. október og standa til 28. október og munum við að þessu sinni setja upp 2 Öryggisráð og í þeim verður rætt sitt hvort málefnið. Í öðru ráðinu verður rætt um framtíð Kosovo og í hinu verður rætt um deiluna um sjávarbotn Norður heimskautsins og mun Ísland eiga sæti í því ráði að tilefni framboðs Íslands til ráðsins. 

Allir sem hafa áhuga á að sjá hvernig Öryggisráðið virkar og hvernig Ísland myndi standa sig eiga ekki að hika við að skrá sig og vera með. Svo allir saman www.mun.is :-) 

Hvernig gengur þetta þá fyrir sig?

Fá þá þeir námsmenn sem eru með lögheimili í þessum sveitarfélögum frítt í strætó eða bara allir námsmenn á höfuðborgasvæðinu? 

Ef að eingöngu þeir sem eru með lögheimili í þessum sveitarfélögum fá frítt í strætó er það frekar ósanngjarnt gagnvart hinum sem búa í þessum sveitarfélögum en eru með lögheimili annarstaðar, eins og við sem búum á stúdentagörðum.

Annars finnst mér þetta vera fagnaðar efni og vona að allir námsmenn njóti góðs af. 

Fleiri bjóða frítt í strætó

Þetta eru nú meiri vitleysingjarnir!

Kalla sig umhverfissinna og skvetta málningu! Vita þeir ekki að málning er óumhverfisvæn? Hvað með flugið til Íslands að mótmæla, kolefnisjöfnuðu þeir það? 

Ég er þreytt á þessari vitleysu! Það þarf að bjarga þessu fólki held ég bara!

Vera 

Málningu slett á ræðisskrifstofu Íslands í Edinborg

Aðstæður gangandi vegfarenda

Ég er ein af þeim afskaplega fáu Íslendingum sem ekki eiga bíl. Ég tók þá ákvörðun að spara mér peningin sem færi í það að reka bíl og eyða honum frekar í eitthvað skemmtilegt í staðinn (eins og t.d. utanlandsferðir). Ég nota þ.a.l. strætó, hjól og jafnfljóta til að komast á milli staða. Ég er afskaplega sátt við mína ákvörðun og mig langar ekkert í bíl, það er hins vegar sumt sem fer í taugarnar á mér varðandi umferðamenningu hér á landi og viðhorf til gangandi og hjólandi vegfarenda. 

Ég þarf að fara yfir Hringbrautina til að komast til og frá vinnu og nota þar til gerð gönguljós til að komast yfir umferðarþunga götuna (ljósin hjá Stúdentakjallaranum). Ég sumsé ýti samviskusamlega á takkann og bíð eftir að rauða ljósið komi á, bílarnir stoppi og græni kallinn birtist. Í allt of mörgum tilfellum fara bílar yfir á þessu rauða ljósi og maður má prísa sig sæla að komast yfir heila á höldnu. Grænikallinn er líka allt of stutt og maður rétt svo kemst yfir áður en hann fer að blikka ef maður gengur mjög rösklega. Bílarnir eiga einnig að sýna tillitsemi þegar að gula ljósið fer að blikka (ásamt græna kallinum) því fólk er jú oft enn þá að koma sér yfir götuna. Margir ökumenn eru orðnir óþreyjufullir eftir þessa 1 mínútu sem að við göngufólkið höfum til að komast yfir götuna. Þetta viðhorf skapar mikla hættu og ég hef sjálf lent í því að sleppa naumlega yfir áður en það var keyrt á mig (og það var sko bílstjórinn sem flautaði á mig, já ég var víst að frekjast yfir á mínum græna kalli!). Ég hef oft velt því fyrir mér hversu hættulegt það er fyrir börn að fara þarna yfir. Börn eru jú minni og oft erfitt að koma auga á þau þegar þau skjótast yfir á þessum stutta tíma sem að græni kallinn logar. Einnig hef ég að velta fyrir mér hvernig þetta er fyrir eldra fólk. Eldra fólk fer jú hægar yfir en við unga spræka fólkið sem getum forðað okkur undan ágengni og frekju bílstjóra. Gamla fólkið kemst kannski rétt á miðjuna og þarf að bíða þá þar þangað til að umferðin hægist, eða að einhver annar þurfi að komast yfir, því það er jú ekki hnappur í miðjunni! Ég er því ansi hrædd um að einn daginn (og Guð forði okkur frá því!) muni vera ekið á gangandi vegfaranda á þessum gönguljósum (og ef ekki öðrum gönguljósum). Til að koma í vegfyrir slíkt þarf að lengja tímann sem að fólk hefur til að komast yfir götuna og setja hnapp í miðjuna. Einnig þyrfti jú að bæta því við í ökukennsluna að kenna ökumönnum þolinmæði gagnvart gangandi vegfarendum.

Svo er það annað sem fer í taugarnar á mér og það eru gangbrautir. Svo virðist sem að ökumenn gleymi því um leið og skírteinið er komið í hendurnar að bílum ber að stoppa á gangbraut og hleypa gangandi vegfarendum yfir. Það er meira að segja hægt að fá punkt í ökuskírteinið fyrir að gera það ekki!

Þegar það er rigning þá vantar einnig alla hugsun í ökumenn. Það er eins og það sé markmið þeirra að keyra í rásunum og skvetta sem mestu yfir þá sem þræða gangstéttirnar. Ótrúlegt alveg, ég veit ekki hversu oft ég hef lent í því að vera spreyjuð, og það af heilu bíla rununum. Það versta er að maður getur sjaldnast forðað sér því að gangstéttirnar eru þröngar og ekki hoppar maður á húsin!

Svo er það aðstaða fyrir hjólreiðamenn í miðbænum. Það vantar stæði fyrir hjól, eða þar til gerðar grindur til að hægt sé að læsa hjólunum.

Síðast en ekki síst þá er það strætó. Það er eins og það sé lagt mikla áherslu á það að gera það sem ömurlegast svo að allir kaupi sér nú bara bíl. Svifryksmengun er vandamál og vegirnir eru að komast á síðasta snúning með að anna umferð og lausnin er að fækka strætóferðum og hækka gjöldin. Ég átta mig enganvegin á þessu strætó veseni, það vantar allt kommon sens í þá sem taka þessar ákvarðanir. 

Þegar öllu er á botnin hvolft þá finnst mér vanta virðingu gagnvart þeim sem hafa ákveðið að reka ekki bíl, ganga, hjóla eða taka strætó í staðinn. Markmiðið ætti að vera að fjölga þessu fólki en ekki að fækka því. Það eru allir að tala um mengun, gróðurhúsaáhrif og slíkt og allir vilja bæta ástandið (eða flestir þ.m.t. yfirvöld) en samt er verið að ýta undir, með þessum aðgerðum (eða skort á þeim), aukna umferð og bílnotkun. 

Ég skora á stjórnvöld að fara að hugsa sinn gang í þessum málum.  

Vera  

London

Já ég skrifaði færslu um ferðina á hitt bloggið mitt og ætla því bara copy paste-a henni hingað

OK this one will be in english for my non-icelandic speaking friends who are dying to know how my weekend in London was.

In one sentence: The weekend was awesome!

I met up with Lukas friday evening at the airport and OMG it was so great to see him again. It felt so surreal, like in a dream, I was just waiting for someone to pinch me so I'd realize it was real (and to be honest I feel like the whole weekend was a dream and I'm still waiting to wake up). We arrived at the hotel pretty late so we decided to just go out for something to eat and then relax. However getting something to eat at that hour was not that easy. Restaurants had just closed their kitchen and the food stands that where in the neighborhood just took cash. Finding a cash machine was not the easiest thing either, I think it took us like an hour to get cash and food so we almost starved. I think other countries should be more like Iceland, I mean the attitude here is "OMG cash what's that?".

We spent saturday walking around downtown and shopped a bit. Well Lukas walked and I limped since my ankle decided to go on a strike on wednesday. I was so lucky to be able to use Lukas as a crutch, I wouldn't be surprised if some people who saw us found us, lets say, special. I didn't want to let my limping ruin our night so I got myself this ointment (love that word), that saved me this weekend, some alcohol and we went dancing. The club was really nice and interesting to say the least. I think the party culture in London is very special. You'd see a group of girls (dressed very trashy I must say, I mean there's a difference between dressing sexy and slutty) dancing and then you'd see a guy approaching and then a group of guys would be surrounding the girls within seconds. It was interesting to watch.

On Sunday we also went downtown shopping and just walking around (well as said earlier me limping). Then going back to the hotel to get ready for the concert. Muse was just awesome, the show the performance, it was superb. The whole thing was very well organized, the Brits know how to do this I must say. Getting back to the hotel was quite interesting. The line to the tube was just, extremely long and the police was standing there making sure that everything went smoothly. It was like being lined up to a concentration camp, we all had armbands from the concert so we were all labeled and herded like sheep. Very weird feeling. Then we had to stand most of the ride back and my ankle was just killing me since I was so stupid to jump at the concert (well I couldn't help it). I've never felt so great about sitting down before, it was the greatest feeling.

Lukas left early Monday morning so I was able to sleep a bit and then get ready to go home. I had no problems getting back to the airport on my own and I slept through most of the flight. I arrived home in a pink cloud. The weekend was just so great. I haven't had such a great time since I don't know when. Now I can't wait for Lukas to come to Iceland :-)

If there's one thing I learned this weekend then it is that I have a great boyfriend!

Vera

 

Niðurtalningin heldur áfram...

Ég held áfram að telja niður dagana til London (5 dagar!). Ekki það að ég sé að deyja úr spenningi yfir því að sjá borgina sjálfa, enda segja flestir að hún sé ekkert spes. Ég er nefnilega ekki að fara að skoða London, ónei, ég er að fara að knúsa kærastann og skella mér á tónleika.

Þessi helgi var einstaklega lifrarvæn, djammað á föstudegi og partí í gær. Já lifrin mín átti góða helgi. Ég ákvað á föstudagskveldi að skella mér út og fór á lífið með Davíð og Árna. Árni kom og sótti mig og við fórum á Hressó að hitta Davíð, þar sem ég kynnti þessa tvo herramenn. Við tókum svo röltið upp Laugarvegin, enda er Hressó ekki minn uppáhaldsstaður, og fórum á Ölstofuna þar sem við rákumst á Valla, Vigni, Svandísi og Silju Báru. Þar komumst við Svandís að þeirri niðurstöðu að við eigum sameiginlega ástríðu og það er jú Sirkús. Þannig að Svandís kom með okkur á Sirkús þar sem að dansinn dundi, og Svandís hrundi (smá rím hoho). Bjórinn var einni teygaður og skot tekið. Davíð yfirgaf okkur fljótt (eða seint, tímaskynið fer alveg þegar maður er að skemmta sér) og dansinn hélt áfram. Að lokum vorum við Árni bara eftir og við enduðum á Kaffibarnum í góðu geimi. Þetta djamm var í alla staði mjög vel heppnað og vil ég þakka Árna, Davíð og Svandísi fyrir frábært kvöld.

Í gær átti svo Sif litla frænka afmæli, hvorki meira né minna en 20. ára. Ég drakk nú ekkert rosalega þar, bara nokkra bjóra og fann varla á mér. Mér leið einni eins og gamalmenni í partíinu þar sem að vinir hennar eru jú á hennar aldri og töluðu um útskriftarferðir, hver svaf hjá hverjum og hverjir hættu að vera vinir í kjölfarið og fleira dramatískt. Ég skildi ekkert í þessu og leið eins og í sápuóperu. Það er greinilegt að ég hef aldrei verið í mjög dramatískum vinahópi. Kannski er ég bara nörd og ræði um nördalega hluti við mína vini, mér leið amk eins og gamalmenni og fór heim snemma.

Ég vil líka óska Söru frænku til hamingju með útskriftina, en hún var að útskrifast sem viðskiptafræðingur í gær. Til hamingju með það!

Í dag er ég svo að fara að hitta gömlu Amnesty félagana (eða ekki svo gömlu) sem ég var að vinna með í fyrra sumar. Það er alltaf gaman að hitta gamla félaga, sérstaklega þá sem að maður hefur ekki hitt í langan tíma.

Svo þarf ég að gera dót fyrir IceMUN félagið, skrifa um ýmislegt fyrir heimasíðuna og svona. Einnig undirbúa kynningardót fyrir MenntóMUN. Það er alltaf best að gera þessa hluti sem fyrst, þá eru þeir bara tilbúnir og minni vinna fyrir mig. Nenni ekki að pæla í þessu í ágúst þegar ég er að læra fyrir próf og svona.

En jæja, best að halda áfram að "vinna".

Lifið heil

Vera

Ég elska Austurríkismenn!

Þetta er sniðugt, það er spurning þar sem ég vinn nú í tollinum að athuga hversu mikinn toll maður þyrfti að borga af þessu. Ég meina hverjum langar ekki að eiga eitt stykki skriðdreka í innkeyrslunni?

Svo ef tollurinn er of hár þá dobla ég bara kærastann í að splæsa í einn, þá getur hann boðið mér á rúntinn á tryllitækinu. Hvað er rómantískara enn að rúnta um á skriðdreka um götur Vínarborgar?

 

Vera

Lítið notaðir skriðdrekar til sölu

Áhugavert...

Ég veit ekki hvort að Pútín hafi efni á því að gagnrýna aðra fyrir mannréttindabrot, ég held að kallinn þurfi að líta aðeins í eigin barm. 

Hann fer kannski að skoða mannréttindabrot sem hans ríkisstjórn fremur og bæta úr þeim í kjölfar þessarra ummæla. Við skulum vona það að minnsta kosti. 

Pútín gagnrýnir Eystrasaltslöndin harðlega